आरती सप्रेम जय जय विठ्ठल परब्रह्म । भक्त संकटिं नानास्वरूपीं स्थापिसि स्वधर्म ॥ ध्रु० ॥
अंबऋषीकारणें गर्भवास सोशीसी । वेद नेले चोरूनि ब्रह्मया आणुनियां देसी ॥ मत्स्यरूपी नारायण सप्तहि सागर धुंडीसी । हस्त लागतां शंखासुरा तुझा वर देसी ॥ आरती० ॥ १ ॥
रसातळासी जातां पृथ्वी पाठीवर घेसी । परोपकरासाठीं देवा कांसव झालासी ॥ दाढें धरुनी पृथ्वी नेतां वराहरूप होसी । प्रल्हादाकारणें स्तंभीं नरहरि गुरगुरसी ॥ आरती० ॥ २ ॥
पांचवे अवतारीं बळिच्या द्वाराला जासी । भिक्षे स्थळ मागुनीं बळीला पाताळा नेसी ॥ सर्व समर्पण केलं म्हणुनी प्रसन्न त्या होसी । वामनरूप धरुनी बळिच्या द्वारीं तिष्ठसी ॥ आरती० ॥ ३ ॥
सहस्त्रार्जुन मातला जमदग्नीचा वध केला । कष्टी ते रेणुका म्हणुनी सहस्त्रार्जुन वधिला ॥ निःक्षत्री पृथ्वी दान दिधली विप्राला । सहावा अवतार परशुराम प्रगटला ॥ आरती० ॥ ४ ॥
मातला रावण सर्वां उपद्रव केला । तेहतिस कोटी देव बंदी हरिलें सीतेला ॥ पितृवचनालागीं रामें वनवास केला । मिळोनि वानरसहित राजा राम प्रगटला ॥ आरती० ॥ ५ ॥
बौद्ध कलंकी कलियुगीं झाला अधर्म हा अवघा । सोडुनी दिधला धर्म म्हणुनी न दिससी देवा ॥ म्लेंच्छमर्दन करिसी ह्मणोनि कलंकी केशवा । बहिरवि जान्हवी द्यावी निजसुखानंदाची सेवा ॥ आरती० ॥ ७ ॥